και τώρα
για ακόμα μια φορά
ψάχνω που
να εξαφανιστώ.
με το τέλος
να είναι
απολύτως καθορισμένο
με την καρδιά μου
πάλι
πιθανότατα
διαμελισμένη.
μα θέλω τόσο
να το νιώσω
αυτό
πάλι.
άλλωστε
ποιος είπε
πως πρέπει να ζούμε
με τις καρδίες μας
ολόκληρες;
μάλλον δεν
θα τα καταφέρω
αλλά
θα προσπαθήσω.
