13.8.23

after death, life again

 


Εδώ και λίγες μέρες έχει μπει στη ζωή μου το Disco Elysium, ένα πολυβραβευμένο detective-RPG που βγήκε το 2019. Θέλω να γράψω κάτι για αυτό και δεν μπορώ να σκεφτώ τι.


Γράφω. Σβήνω. Γράφω. Σβήνω.


Μάλλον θέλω να του γράψω ένα loveletter, γιατί είναι από το ομορφότερα πράγματα που μου έχουν συμβεί, ένα απολύτως transcendental έργο τέχνης, πολλά περισσότερα από ένα videogame. Ειλικρινά, για τέσσερις μέρες εγκατέλειψα τον κόσμο, έπιασα τον εαυτό μου να μη σκέφτομαι για τίποτα και κανέναν πάνω σε αυτόν. Δεν σας κρύβω, καθώς ξέρω πως έχω πολλά χαρακτηριστικά addictive personality και για αυτό, ως ενήλικας, αποφέυγω τα videogames, δεν έχω ιδέα πως θα επανέλθω.


Θα το γράψω αυτό το loveletter πάντως.


ΥΓ 1. Στη φωτογραφία το "Inland Empire" to skill που σου επιτρέπει να ονειρεύεσαι ενώ δεν κοιμάσαι που, φυσικά, μου θυμίζει και τον άλλο αγαπημένο μου ονειροπόλο detective, εκείνον που έπρεπε να εξιχνιάσει τον θάνατο της Laura Palmer στην μικρή πόλη του Twin Peaks.

ΥΓ 2. "I’m glad to be me — an incredibly sensitive instrument".