Πριν κοιμηθώ, έστω και για ένα φευγαλέο δευτερόλεπτο σκέφτομαι πως είμαι εκείνος, αυτός με τα γεμάτα λαχτάρα μάτια, ο μισθοφόρος και ο εξερευνητής του κόσμου.
Εκείνος που την έχει χάσει, το κορίτσι που πούλαγε λουλούδια στις φτωχογειτονιές, που τις γέμιζε χρώματα. Που του λείπουν τα τραγούδια της, η αθωότητά της, τα αστεία της.
Κάθε βράδυ, πριν κοιμηθώ, σκέφτομαι πως είμαι εκείνος και στο κεφάλι μου έχω μόνο την υπόσχεση της.
Συνήθως ηρεμώ τα βράδια.
Εκείνος που την έχει χάσει, το κορίτσι που πούλαγε λουλούδια στις φτωχογειτονιές, που τις γέμιζε χρώματα. Που του λείπουν τα τραγούδια της, η αθωότητά της, τα αστεία της.
Κάθε βράδυ, πριν κοιμηθώ, σκέφτομαι πως είμαι εκείνος και στο κεφάλι μου έχω μόνο την υπόσχεση της.
Συνήθως ηρεμώ τα βράδια.