Καταλαβαίνεις.
Το έχεις βρει το κιόσκι των ονείρων σου. Ξέρεις που είναι, πας συχνά, πας συνέχεια.
Και είναι και εκείνη μαζί σου. Να σχεδιάζει τα όνειρα σου, να μοιράζεται τις προσδoκίες σου. Τους φόβους σου και τις αδυναμίες σου. Και εσύ να θες να έχεις λόγο στα δικά της και η λέξη "σιγά σιγά" σου φαίνεται άκρως απωθητική.
Μετρημένα μετρημένα τα λόγια και οι πράξεις ως τώρα, μα όχι άλλο. Βαρέθηκα το μέτρημα, δηλαδή. Μη το παρακάνουμε και μην το παρακάνουμε.
Ας το παρακάνουμε. Θέλω να τα παρακάνουμε. Μαζί σου ειδικά ακούγεται ωραίο να το παρακάνουμε. Να φέρεις και τα δικά σου στο κιόσκι να γίνουν πολλά, να γίνουν αμέτρητα. Να βλέπεις τα δικά σου εκεί να κοντοστέκονται να μη φεύγουν. Να σε καλούν με δύναμη. Μαζί με τα δικά μου, έ.
Που δεν μου φύγανε. Ήταν ανεκτικά. Φαίνεται τους άρεσε το κιόσκι των ονείρων μας.
Και όλα συγκλίνουν σε ένα resolution. Να αφήσω και κανένα δικό μου να φύγει. Να μείνουν μέσα τα δικά της που είναι τόσο υπέροχα.
Να υλοποιήσουμε αυτά.
Να υλοποιήσουμε αυτά.
Ένα κιόσκι έχουμε πια.
