{
Μια φθινοπωρινή βραδιά, ο μαθητής ξύπνησε κλαίγοντας. Και ο δάσκαλος τον ρώτησε:
"Είχες εφιάλτη;"
"Όχι;"
"Μήπως ονειρεύτηκες λυπημένο όνειρο;"
"Όχι.", είπε.
"Είχα το πιο γλυκό όνειρο του κόσμου."
"Και γιατί κλαίς με τόση λύπηση;"
Ο μαθητής σκούπισε τα δακρυά του και απάντησε ήρεμα, " Επειδή το όνειρο που είχα δεν μπορεί να βγει αληθινό".
}
