10.1.24

disappears in the ether




 είναι που

αυτή τη φορά

δεν σε επισκέφτηκα.


αν και ξέρω που είσαι.

εδώ και πολύ καιρό.

εκεί που έχει πάντα αεράκι.

δεν έχεις φύγει.


και τώρα στεναχωριέμαι

που δεν πήγα.


σκέφτομαι καμιά φορά

την γωνίτσα σου.

σε όλα τα διαμερίσματα που μεγάλωσα.


αν και στα τελευταία που είμαι

δεν υπήρξε ποτέ γωνίτσα σου.


και σε σκέφτομαι συχνά.

τους ιδιωματισμούς σου,

τα yiddish σου.


και δεν μου έμαθες αρκετά.

ούτε ποιήματα μου έμαθες αρκετά.

ούτε ποιητική πρόζα.


αν μου μάθαινες σωστή πρόζα

δεν θα είχε

τελείες.

αυτό.


και αυτά που έγραφες για όταν είχα

γενέθλια.


αρχίζω να τα ξεχνάω

με τα χρόνια.


και μου μένει μόνο η γωνίτσα σου.


και ίσως ακόμα μου μένουν

τα μάτια σου,

η αφύσικα μεγάλη

μύτη σου, 

η καλοσύνη σου.


ο φόβος σου για τον Χίτλερ

αλλά και για τους

υπόλοιπους.


σίγουρα δεν θα σου άρεσε ο κόσμος

αλλά εμένα;


εμένα θα με λάτρευες.


όπως έκανες από την πρώτη στιγμή που ήρθα στον κόσμο.


δεν πήγες και ποτέ στο Τελ Αβίβ

αν και το είχες όνειρο.


μια μέρα θα πάω εγώ για σένα.


εσύ είχες το εισιτήριο,

εγώ θα πάω.


εσύ θα είσαι πάντα στη γωνίτσα σου

η ίσως

και στην γωνίτσα

μου.


θα διαλέξω μια για σένα τώρα.

και θα λέμε πως είναι


δική σου.