-Αλήθεια μπορείς;
- Να λες "αγαπάω ως εδώ, ως αυτή τη γραμμούλα."
-Όχι παραπάνω. Γιατί εσύ φοβάσαι το παραπάνω, φοβάσαι το κενό.
-Μα και το όλο φοβάσαι.
-Αυτό να δεις πως το φοβάσαι...
-Τρέμεις.
-Εμένα δεν μπορείς να μου κρυφτείς.
-Γιατί εσύ έχεις το μέτρο στην ζωή σου, αυτή τη ποσοτικοποίηση όλου του περιβάλλοντός σου.
- Και κάθεσαι εκεί και λογαριάζεις.
- Μετράς και μετράς και μετράς. Για να μην έρθει η καταστροφή σου.
-Και επειδή κάθεσαι και μετράς και ξαναμετράς μη τυχόν και σου βγήκε λάθος το πρώτο μέτρημα, και χαλάς χρόνο για αυτή τη τελετή σου, μας αγριοκοιτάζεις και εμάς.
-Που με την λέξη "μέτρο" δεν ενθουσιαζόμαστε κιόλας. Και δεν είναι πως δεν μας αρέσει η αλήθεια σου, η ποσοτικοποίηση σου.
-Απλά είναι φορές που είναι ιδιαίτερα σκληρή και μας χαλάει τη ζαχαρένια.
-Μη μας μιλάς για γραμμούλες, λοιπόν, και τους αριθμούς κράτα τους για άλλες περιστάσεις.
-Μίλα μας για εκείνο το βράδυ που παραδόθηκες μέχρι και
εσύ.