- Πριν από κάτι μέρες σε ονειρεύτηκα. Στο όνειρό μου σε αδίκησα πολύ και σε στεναχώρησα.
- Ξύπνησα πολύ λυπημένος.
- Κοίτα, στην πραγματική ζωή πάντα προσπαθώ να μη σε στεναχωρώ. Πάντα κάνω ότι περνά από το χέρι μου. Το χειρότερο ήταν πως πιο παλιά όσο έμενες στεναχωρημένη απλά αναρωτιόσουν πότε θα ερχόμουν να σου ζητήσω να με συγχωρέσεις. Και αυτό το έκανα πάντα.
- Για να αποκατασταθεί η ισορροπία. Να έρθει στα ίσα του το equilibrium των ζωών μας.
-Οπότε δεν ξέρω αν τελικά σε στεναχώρησα και ποτέ πραγματικά. Αφού απλά περίμενες τη συγνώμη μου και επέμενες σε εμένα πάντα, δεν σου προκάλεσα πόνο ποτέ.
- Άραγε έχω το capability να προκαλέσω πόνο σε κάποιον άνθρωπο; Ίσως θα χρειαστεί να το κάνω πότε πότε. Πρέπει να κάνω ένα ξεσκόνισμα, λοιπόν. Για το equilibrium πάντα.
- Αφού μου προκαλείτε πόνο εσείς, θα σας προκαλέσω πόνο και εγώ. Άλλωστε έχω μάθει τέλεια όλες τις τεχνικές σας όλα αυτά τα χρόνια. Μπορώ να πω πως έμαθα από τους καλύτερους. Πρόκοψα με εσάς. Πρόκοψα για την δικαιοσύνη.
