Το ξέρεις πως μ'αρέσει να κάθομαι στο παράθυρο στο τρένο, αλλά τώρα που ταξιδεύεις μαζί μου δεν μπορώ να στο αρνηθώ. "Να κάτσω στο παράθυρο;" ,ακούω να με ρωτάς. Να κάτσεις. Μόνο που δεν θα βλέπω καλά και ξέρεις πόσο μου αρέσουν τα ταξίδια με τα τρένα. Θα χάσω τόσα τοπία, αλλά αφού το ζητάς εσύ, εντάξει.
Τουλαχιστόν θα τα δουν τα δικά σου μάτια.
Και πια συνήθισα να βλέπω από αυτά.
