Βλέπεις, δεν είναι μόνο τα πικραμύγδαλα που του θύμιζαν
άτυχους έρωτες. Τους έβλεπε παντού βαθιά ριζωμένους σε ότι και αν έκανε, με οτιδήποτε κι αν καταπιανόταν. Και όπου και να πήγαινε μυριζε πικραμύγδαλα . Ήταν αναπόφευκτο σχεδόν δεν το πίστευε και άδικο του φαινόταν και ανήκουστο- μα να μην μπορώ να αγαπήσω πάλι, σκεφτόταν, τι κακό και αυτό- δεν στέρεψε κιόλας από συναισθήματα .Είχε να δώσει αλλά να το ρισκάρει πάλι δεν ήθελε και πολύ, η μυρωδιά από πικραμύγδαλα είχε γίνει πολύ έντονη χώρια που ο πόνος στην καρδιά είχε γίνει έντονος. Ξεκούραση συνέστισε ο γιατρός...Κάποτε έλεγες ξεκούραση στον τάφο αλλά τώρα θα κάνεις ότι λέει και δεν θα μιλάς.
Και να αφήσεις τους άτυχους έρωτες μ'ακούς δεν είναι πια για σένα....Τώρα πρέπει να ασχοληθείς με την αγαπημένη σου. Όχι με την ερωμένη σου . Ούτε με την αγαπητικιά σου. Αυτές δεν αξίζουν τον ειρμό των σκέψεών σου και θα έπρεπε να το έχεις καταλάβει τώρα πιά κανονικά....Αλλά με την αγαπημένη σου .
Αυτή που θα σε συντροφεύει στην αιωνιότητα...
